ŁÓDŹ

Wróciłam z Łodzi tak naładowana pozytywną energią, że zrobię z wyjazdu dwa wpisy. Ten poświęcę wrażeniom po zwiedzeniu miasta, a kolejny wystawie haute couture, która tak naprawdę był pretekstem do zorganizowania całej wyprawy. Zachęcam do przeczytania całego tekstu, a żeby Was do tego skłonić może powiem, że niezbyt dobrze znana mi Łódź wywołała na mnie o g r o m n e wrażenie i to zdecydowanie jedno z najbardziej inspirujących miejsc, które miałam okazję zwiedzić w życiu.

Przede wszystkim - wyjazd trwał o wiele za krótko. Raptem trzy dni. Tak jak pisałam wcześniej, głównym celem była wystawa, a o tym, ile atrakcji czeka mnie poza nią dowiedziałam się będąc już w Łodzi. Siedząc w autokarze do Krakowa bardzo żałowałam, że nie zobaczyłam m.in. Muzeum Miasta Łodzi usytuowanego w Pałacu Poznańskiego (nie bez powodu nazywanego "łodzkim Luwrem" - spójrzcie sami!). Nie mam jednak co narzekać, bo - jak sami się zaraz przekonacie - byłam w kilku naprawdę niezłych miejscach.

Off Piotrkowska, czyli bardzo klimatyczna miejscówka na uboczu. Do niedawna to zruinowane pofabryczne podwórko przy głównej ulicy w Łodzi - Piotrkowskiej - nie zachęcało do wejścia. Łodzianie udowodnili jednak, że ciężka praca popłaca. Obecnie mieszczą się tam najmodniejsze restauracje kawiarenki, concept story, pracownie artystów, sporo przyczep z jedzeniem oraz rampa dla deskorolkarzy. Najwyraźniej podoba się nie tylko mnie, bo Off Piotrkowska bierze nawet udział w konkursie National Geographic na 7 nowych cudów Polski.

Piotrkowska była pierwszym miejscem, które odwiedziłyśmy po przyjeździe do miasta. Wtedy tylko poprzyglądałyśmy się z boku łodzianom spędzającym czas na podwórku oświetlonym sznurami lampek. Następnego dnia wróciłyśmy, żeby przetestować tamtejsze knajpki (pycha!) i przejrzeć asortyment sklepów. Niestety, rozczarowały mnie ubrania polskich projektantów. Były dokładnie takie, jak sobie wyobrażałam - wszystko czarne/szare/białe i uszyte z dresowych materiałów. Kiepskie wykończenia, brak finezji w projektach. Z kolei rzeczy, które wpadły mi w oko można było nabyć za czterocyfrowe sumy. Szkoda, że wciąż tak wielu młodych ludzi szyje bardzo zapobiegawcze kolekcje, ale z drugiej strony ich rozumiem - ekstrawagancja rzadko kiedy się sprzedaje. Moje rozczarowanie ukoiła jednak basicowa narzutka marki Reinkreacja, z którą opuściłam Off Piotrkowską (pokażę wkróte).

Większość drugiego dnia poświęciłyśmy z mamą na wystawę "Elegancja-Francja" oraz inne stałe ekspozycje z Centralnym Muzeum Włókiennictwa, ale o tym w następnym wpisie. Poznałyśmy też przypadkowo w księgarni przemiłego pana, dzięki któremu nasz trzeci i ostatni dzień pobytu był naprawdę aktywny. Poza fantastycznym wykładem na temat historii miasta polecił nam obejrzenie Pałacu Herbsta - i to był strzał w dziesiątkę! Wiecie, księżniczkowe klimaty to mojego klimaty (a jeśli nie wiecie, zajrzyjcie do tego posta).

Poranek rozpoczęłyśmy od naprawdę spektakularnego śniadania w pałacowej oranżerii (patrz wyżej), po czym przeszłyśmy do zwiedzania wnętrz (patrz niżej). Cóż... nie zaskoczę Was chyba mówiąc, że muzeum od początku zrobiło na nas ogromne wrażenie. Świeżo wyremontowane, dopracowane w najdrobniejszych szczegółach (naszą uwagę zwróciły gniazdka elektryczne pomalowane pod kolor tapet). Willa należała do Edwarda Herbsta i była prezentem od teścia Karola Scheibera - jednego z największych przemysłowców działających w Łodzi. Po wojnie za sprawą komunistów budynek popadł w ruinę. Dziś na sporym terenie znajdziemy pałac - komnaty i wystawę dotyczącą dziejów rodziny Herbstów, dawną powozownię, w której mieści się nowo zaaranżowana galeria sztuki z dziełami m.in. Matejki oraz Wyspiańskiego (!), a także piękny ogród. Mała ciekawostka - w willi można nocować :)

Dwie godziny przed odjazdem do Krakowa podjęłyśmy z mamą szaloną decyzję, żeby wziąć taksówkę i obejrzeć jeszcze jedno miejsce polecone przez panią pracującą w pałacu Herbsta. Manufaktura to ogromny kompleks powstały na terenie niegdyś największej fabryki łódzkiej, która należała do Izraela Poznańskiego. W trakcie prac remontowych ukończonych 8 lat temu starano się zachować jak najwięcej oryginalnych elementów, co czyni to miejsce jedynym w swoim rodzaju. Gołym okiem widać, że całość została zaprojektowana przez profesjonalistów w bardzo przemyślany sposób. Idealnie wyważone proporcje między zabytkową cegłą a współczesnym szkłem oraz plastikiem, dbałość o każdy detal - od koszy na śmieci po stojaki na rowery. Manufaktura to obecnie m.in. hotel, centrum handlowe, restauracje i Galeria Sztuki Współczesnej  MS². Ta ostatnia interesowała nas najbardziej. Chociaż ani ja, ani mama nie jesteśmy fankami sztuki końca XX i XXI wieku, z dużym entuzjazmem obleciałyśmy aż cztery piętra wypełnione obrazami oraz instalacjami. Warto, nawet jeśli nie jest się fascynatem, wybrać się w to miejsce, żeby obejrzeć je pod kątem architektury i projektowania przestrzeni publicznej na najwyższym poziomie! 

Przyjechałam słabo przygotowana. Miałam dość mgliste pojęcie o historii miasta i nie za bardzo wiedziałam, co warto zwiedzić w zaledwie trzy dni. Dzięki niesamowitym ludziom spotkanym przypadkowo w różnych punktach miasta pytanie "co by tu zrobić?" przerodziło się w "z czego musimy zrezygnować?". Chyba miałyśmy sporo szczęścia natrafiając na tak miłe osoby, które sprawiły, że mamy już właściwie ułożony plan na kolejny przyjazd! Łódź okazała się być ogromnym zaskoczeniem i kopalnią inspiracji. Niespotykana architektura, łączenie elementów zabytkowych z modernistycznymi, setki kamienic z frontami zapierającymi dech w piersiach, piękne postindustrialne krajobrazy, a do tego historia związana z przemysłem odzieżowym tak ściśle, jak to tylko możliwe. Fakt, miasto jest zaniedbane i mnóstwo budynków czeka gruntowny remont, ale to dzieje się właśnie w tym momencie. Za kilka lat Łódź będzie jedną z najnowocześniejszych aglomeracji w Polsce - zobaczycie! ;)

PS. Pamiętajcie, że możecie śledzić mnie na kanałach społecznościowych (Instagram, Facebook), które na bieżąco aktualizuję! Wakacje nie sprzyjają długim postom na blogu. 

zdjęcie: mama i ja